24 é

Bijna twee weken geleden ben ik het inderdaad geworden, een ouwe 24jarige. Het voelt niet ouder of zelfs jonger aan, het voelt een beetje gewoontjes aan, zoals bijna iedere verjaardag denk ik… Ik had wel een vree leuk feestje. Nele had (Belgische en Franse) kaas en wijn uit Kampala meegebracht, en onze kleine half mizungu-half-ugandese-bende was er helemaal; Vincent en Jacky en haar zus Rachel, Jim, mijn supercollega in child protection, Nele en Pieter en zijn eega Rashmi natuurlijk, allemaal leuke zotten samen. Het was uiteraard supergezellig op ons terras, niet te vergeten ook e-norm lekker, Miguel equals cheesefreak, dus ja, en het was al precies eeuwen geleden, dus het werd een genietnamiddag. Ik heb natuurlijk ook enkele kadootjes gekregen: champagne, karamelsnoepjes, chocolade, kaartjes en kadertjes, een fotoboek over Kampala, teken- en schildergerief, twee stukken kaas (haha), en het meest originele maar treffende een ‘men’s health’. Je ziet op de foto mijn verbazing slash grote interesse toen ik erin zat te bladeren. Het was een kado van Pieter, supergrappig en een heel terecht kadoo! Het werd een vree gezellige namiddag, we hebben gebabbeld, gelachen, gegeten, het was een onverwachte leuke verjaardag! ’s Avonds heb ik dan nog een mooi kado gekregen van Nele, ik heb er wel zelf om gevraagd, ze heeft mijn haar heel heel kort gesneden, maar dan echt heel heel kort, met als gevolg dat ik met een fris kopje door het leven loop, door Bundiland… foto’s van dit laatste verschijnen weldra op deze blog!