Brief aan mezelf…
Tijdens onze training in oktober kregen we de *wow* opdracht om een brief aan onszelf te schrijven. We mochten zelf de datum kiezen waarop die zou worden opgestuurd, ik had voor eind mei, begin juni gekozen… ik kreeg deze brief 4 juni, de dag na mijn verjaardag:
‘Dag jezelf,
Moeilijk om een brief naar jezelf te schrijven, let’s try…
Je zit momenteel ongeveer 7 maand in Oeganda, dus schoon over de helft, en op je verjaardag, PROFICIAT, kan al tellen, maar je mag trots zijn, je hebt al veel bereikt. Ik hoop ook in Oeganda. Toen in die week, in Brussel, met iedereen, BTC, had je veel twijfels, maar wel een enorme motivatie, het is je 1e keer en ik hoop dat het tot nu toe al heel goed is gegaan, veel ervaring hebt opgebouwd en een resem aan aangename verrassingen en gesprekken hebt gehad… De natuur schijnt er ook overweldigend te zijn, klopt het? Welke beesten heb je al kunnen zien? Je was ook wa ongerust over je levensomstandigheden, maar na een paar dagen zag het er ook niet onoverkomelijk uit, hoe loopt het nu? En al serieus ziek geworden, of gaat alles goed? Veel vragen kan ik stellen nu, en probeer er maar es op te antwoorden en misschien erover te babbelen met Nele en Pieter.’
Ik heb me dus een reeks vragen gesteld, en daar een deftig gesprek voeren met Nele en zeker al met Pieter pure utopie is, heb ik ze gewoon gevraagd apart te antwoorden op mijn gewone en minder gewone briefvragen: hier zijn enkele van de vragen met Pieters en Nele’s antwoord, en ook een persoonlijk antwoordje…
1/ Hoeveel weeg je nu denk je?
P: Veel te weinig
N: met of zonder gewicht van de wormen erbij
M: ik vrees dat ik het lokale mizungu record heb verbroken door in zes maand zeven kilo af te vallen. Misschien zijn alle weegschalen in Uganda kapot, maar het lijkt erop dat het toch waar is, 65 is het geworden
2/ Hoe is Vincent tot nu toe geweest?
P: Behalve zijn Ierse accent, valt hij wel mee.
N: un cas spécial
M: twee jaar Bundibugyo en zes jaar Oeganda hebben zeker hun impact gehad op deze rasechte Ier. Ik heb even aan hem moeten wennen, maar die even heeft niet zo lang geduurd. Vincent is een heel open en toegankelijk persoon en kan je veel interessante en verrassende opmerkingen geven, zowel professioneel als persoonlijk
3/ We gingen een wasvrouw nemen, gebeurd?
P: genaamd Marie, niet altijd even betrouwbaar als een Miele-wasmachine, maar wel grappiger
N: ja, en we hebben er al spijt van
M: ze is niet meteen mevrouw spraakwaterval, en ook niet meteen het zonnetje, clowntje of harlekijntje in huis, maar jullie denken toch niet dat ik mijn eigen kleren hier ga wassen zeker :-)
4/ Heb je je al ergens geout, of goesting gehad om je te outen?
P: Nog niet echt. Misschien dat iemand anders (een zekere schot) daar meer hulp mee nodig heeft
N: al veel knuppels in het hoenderhok gegooid
M: bij Jackie en Vincent is het zonder blauw ogen of gebroken been verlopen, maar daar is het ook bij gebleven. Al hier en daar al gesprekken gehad met Oegandezen erover, maar hun richting ging altijd ietske teveel de christelijke geboden en verboden uit, en dan durf ik mij niet te veel te verroeren. Er is een überjanet gespot in Bundibugyo met hoedjes en sjaaltjes en al en die zullen we voorlopig een beetje blijven uitlachen voor ik zelf op de brandstapel wordt gegooid.
5/ Hoe is het met je seksuele drive?
P: Ter plaatste trappelend en behoorlijk overhit
N: vraag maar aan Pieter, hij heeft al een paar knepen in zijn gat gehad
M: Pieter heb ik in tegenstelling tot wat Nele zegt niet in het vizier, maar die seksuele drive begint wel pieken te bereiken, eens een homo altijd een…
6/ Wat allemaal al gegeten?
P: Boules de Berlins, soezen, road-side chicken (eenmalig), cake van Jackie, Spicy Asian food van Rashmi, Lasagne, Irish Coffee, Mojito, maar vooral matoke en beans
N: kaneel, … teveel om op te noemen
M: meer dan ik ooit had durven denken, ik kan zelfs een deftig brood maken ondertussen, en boules de berlin, en sorbet, enz enz enz Af en toe natuurlijk wat local food ertussen gooien, en men zou denken, hoe vermagert ie zoveel met al dat eten?
7/ Verlang je al om Anthony te zien?
P: Nee, wel om hem een goed rechtse te verkopen
N: geen commentaar
M: wel, ja, misschien wel, of het wederzijds is daarentegen…
8/ Kun je om met de armoede?
P: Lukt wel (onze tuin heeft een omheining).
N: het is allemaal zo natuurlijk in zijn omgeving
M: het is na die zes maanden inderdaad precies al gewoon geworden om het allemaal te zien, raar é. Het blijft soms natuurlijk wel verschieten, zeker als je echt in de dorpen gaat, maar ik vrees dat de confrontatie pas echt zal komen als we eens thuis zijn en het echte verschil zullen ondervinden
8/ Oe is het met Nele en Pieter?
P: slecht en slechter
N: goe
M: vree goe, Leen is op bezoek, dus Nele straalt, en Pieter is nog altijd horendol verliefd, meer commentaar is dus niet nodig…
Voilà, dat was het zo’n beetje, ik hoop dat jullie allemaal een beetje meer weten, zowel over mij als een klein beetje over den Pierre, en ons Nele…
:-)
‘Dag jezelf,
Moeilijk om een brief naar jezelf te schrijven, let’s try…
Je zit momenteel ongeveer 7 maand in Oeganda, dus schoon over de helft, en op je verjaardag, PROFICIAT, kan al tellen, maar je mag trots zijn, je hebt al veel bereikt. Ik hoop ook in Oeganda. Toen in die week, in Brussel, met iedereen, BTC, had je veel twijfels, maar wel een enorme motivatie, het is je 1e keer en ik hoop dat het tot nu toe al heel goed is gegaan, veel ervaring hebt opgebouwd en een resem aan aangename verrassingen en gesprekken hebt gehad… De natuur schijnt er ook overweldigend te zijn, klopt het? Welke beesten heb je al kunnen zien? Je was ook wa ongerust over je levensomstandigheden, maar na een paar dagen zag het er ook niet onoverkomelijk uit, hoe loopt het nu? En al serieus ziek geworden, of gaat alles goed? Veel vragen kan ik stellen nu, en probeer er maar es op te antwoorden en misschien erover te babbelen met Nele en Pieter.’
Ik heb me dus een reeks vragen gesteld, en daar een deftig gesprek voeren met Nele en zeker al met Pieter pure utopie is, heb ik ze gewoon gevraagd apart te antwoorden op mijn gewone en minder gewone briefvragen: hier zijn enkele van de vragen met Pieters en Nele’s antwoord, en ook een persoonlijk antwoordje…
1/ Hoeveel weeg je nu denk je?
P: Veel te weinig
N: met of zonder gewicht van de wormen erbij
M: ik vrees dat ik het lokale mizungu record heb verbroken door in zes maand zeven kilo af te vallen. Misschien zijn alle weegschalen in Uganda kapot, maar het lijkt erop dat het toch waar is, 65 is het geworden
2/ Hoe is Vincent tot nu toe geweest?
P: Behalve zijn Ierse accent, valt hij wel mee.
N: un cas spécial
M: twee jaar Bundibugyo en zes jaar Oeganda hebben zeker hun impact gehad op deze rasechte Ier. Ik heb even aan hem moeten wennen, maar die even heeft niet zo lang geduurd. Vincent is een heel open en toegankelijk persoon en kan je veel interessante en verrassende opmerkingen geven, zowel professioneel als persoonlijk
3/ We gingen een wasvrouw nemen, gebeurd?
P: genaamd Marie, niet altijd even betrouwbaar als een Miele-wasmachine, maar wel grappiger
N: ja, en we hebben er al spijt van
M: ze is niet meteen mevrouw spraakwaterval, en ook niet meteen het zonnetje, clowntje of harlekijntje in huis, maar jullie denken toch niet dat ik mijn eigen kleren hier ga wassen zeker :-)
4/ Heb je je al ergens geout, of goesting gehad om je te outen?
P: Nog niet echt. Misschien dat iemand anders (een zekere schot) daar meer hulp mee nodig heeft
N: al veel knuppels in het hoenderhok gegooid
M: bij Jackie en Vincent is het zonder blauw ogen of gebroken been verlopen, maar daar is het ook bij gebleven. Al hier en daar al gesprekken gehad met Oegandezen erover, maar hun richting ging altijd ietske teveel de christelijke geboden en verboden uit, en dan durf ik mij niet te veel te verroeren. Er is een überjanet gespot in Bundibugyo met hoedjes en sjaaltjes en al en die zullen we voorlopig een beetje blijven uitlachen voor ik zelf op de brandstapel wordt gegooid.
5/ Hoe is het met je seksuele drive?
P: Ter plaatste trappelend en behoorlijk overhit
N: vraag maar aan Pieter, hij heeft al een paar knepen in zijn gat gehad
M: Pieter heb ik in tegenstelling tot wat Nele zegt niet in het vizier, maar die seksuele drive begint wel pieken te bereiken, eens een homo altijd een…
6/ Wat allemaal al gegeten?
P: Boules de Berlins, soezen, road-side chicken (eenmalig), cake van Jackie, Spicy Asian food van Rashmi, Lasagne, Irish Coffee, Mojito, maar vooral matoke en beans
N: kaneel, … teveel om op te noemen
M: meer dan ik ooit had durven denken, ik kan zelfs een deftig brood maken ondertussen, en boules de berlin, en sorbet, enz enz enz Af en toe natuurlijk wat local food ertussen gooien, en men zou denken, hoe vermagert ie zoveel met al dat eten?
7/ Verlang je al om Anthony te zien?
P: Nee, wel om hem een goed rechtse te verkopen
N: geen commentaar
M: wel, ja, misschien wel, of het wederzijds is daarentegen…
8/ Kun je om met de armoede?
P: Lukt wel (onze tuin heeft een omheining).
N: het is allemaal zo natuurlijk in zijn omgeving
M: het is na die zes maanden inderdaad precies al gewoon geworden om het allemaal te zien, raar é. Het blijft soms natuurlijk wel verschieten, zeker als je echt in de dorpen gaat, maar ik vrees dat de confrontatie pas echt zal komen als we eens thuis zijn en het echte verschil zullen ondervinden
8/ Oe is het met Nele en Pieter?
P: slecht en slechter
N: goe
M: vree goe, Leen is op bezoek, dus Nele straalt, en Pieter is nog altijd horendol verliefd, meer commentaar is dus niet nodig…
Voilà, dat was het zo’n beetje, ik hoop dat jullie allemaal een beetje meer weten, zowel over mij als een klein beetje over den Pierre, en ons Nele…
:-)
posted by Miguel at 1:40 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home