FAITS DIVERS VAN DE WEEK: Nairobian beetle
- week 18 -
Nele’s neus heeft twee weken geleden een onverwacht bezoekje gekregen van de Nairobian beetle, een beestje dat normaal gezien rondvliegt in – hoe raad je het – Kenia. Opwarming van de aarde zullen we als hippe en alomtegenwoordige (maar hier waarschijnlijk voor geen zak kloppende) reden geven waarom het zich op die dag en dat specifieke moment precies enkele centimeter boven Nele’s linkerneusgat en enkele centimeters rechts van haar linkeroog bevond. Nele en beestjes dat gaat even goed samen als water en vuur, Tom en Jerry, Miguel en vlees of Bundibugyo district en efficiëntie, zo goed als niet dus, ze kunnen elkaar verdragen als ze maar niet te dicht op elkaar afkomen. Wat deed mijn slimme collega slash huisgenoot dus… ze verhief haar vinger en streek heel parmant het beestje weg. ‘Mooi ervan af in een wip’ dacht ze, maar neen, het venijn zat deze keer echt in de staart. Onze vriend uit Nairobi had een beetje lichaamssappen achter gelaten. Deze sappen bleken echter een vorm van zuur te zijn die een soort brandwond creëren. Het resultaat was dus precies een Nele met een zeer slechte make-up ervaring aan de neus, in realiteit een ‘gigantische’ rood-witte plek die haar na serieuze consideratie toch niet helemaal afgaat. Onze Britse dokter met acteerambities heeft ons Nele aan een groot neusonderzoek onderworpen, besloten het open en bloot te laten en het helaas niet aan ons zicht te onttrekken. Na een dag of twee terug in ons Bundiland werd het er niet beter op; Nele’s linkeroog begon gevaarlijk in de dangerzone te komen. Onze coach vol goede zorgen en bedoelingen heeft ze dan onmiddellijk naar onze katholieke World Harvest dokters gebracht voor een nieuw onderzoek en betere verzorging dan bij onzen Brit. Het is hen niet gelukt Nele’s zieltje te redden en haar tot non te bekeren, maar het is hen wel gelukt om de goeie behandeling te geven ondanks ze nog nooit van onze Nairobische vriend hebben gehoord. Ze kreeg een zeer schone antibrandwonden pleister om op haar ingesmeerde neus te plakken en een goede voorraad van dezelfde materie mee naar huis. Wat was het resultaat? Na enkele dagjes jeuk en krabben, pleisters vervangen en verschieten in de spiegel was haar neus weer tip top in orde; ruiken, snuiven, niezen, snuiten, het kon allemaal weer ongeremd… Een klein rood plekje blijft nog een mooi souvenir, maar niet voor altijd, het zal ooit van de neus verdwijnen, vervagen, en dan blijft alleen de herinnering achter, een herinnering aan een groot avontuur: ‘Nele’s Neus en de Verschrikkelijke Nairobian Beetle’.
Nele’s neus heeft twee weken geleden een onverwacht bezoekje gekregen van de Nairobian beetle, een beestje dat normaal gezien rondvliegt in – hoe raad je het – Kenia. Opwarming van de aarde zullen we als hippe en alomtegenwoordige (maar hier waarschijnlijk voor geen zak kloppende) reden geven waarom het zich op die dag en dat specifieke moment precies enkele centimeter boven Nele’s linkerneusgat en enkele centimeters rechts van haar linkeroog bevond. Nele en beestjes dat gaat even goed samen als water en vuur, Tom en Jerry, Miguel en vlees of Bundibugyo district en efficiëntie, zo goed als niet dus, ze kunnen elkaar verdragen als ze maar niet te dicht op elkaar afkomen. Wat deed mijn slimme collega slash huisgenoot dus… ze verhief haar vinger en streek heel parmant het beestje weg. ‘Mooi ervan af in een wip’ dacht ze, maar neen, het venijn zat deze keer echt in de staart. Onze vriend uit Nairobi had een beetje lichaamssappen achter gelaten. Deze sappen bleken echter een vorm van zuur te zijn die een soort brandwond creëren. Het resultaat was dus precies een Nele met een zeer slechte make-up ervaring aan de neus, in realiteit een ‘gigantische’ rood-witte plek die haar na serieuze consideratie toch niet helemaal afgaat. Onze Britse dokter met acteerambities heeft ons Nele aan een groot neusonderzoek onderworpen, besloten het open en bloot te laten en het helaas niet aan ons zicht te onttrekken. Na een dag of twee terug in ons Bundiland werd het er niet beter op; Nele’s linkeroog begon gevaarlijk in de dangerzone te komen. Onze coach vol goede zorgen en bedoelingen heeft ze dan onmiddellijk naar onze katholieke World Harvest dokters gebracht voor een nieuw onderzoek en betere verzorging dan bij onzen Brit. Het is hen niet gelukt Nele’s zieltje te redden en haar tot non te bekeren, maar het is hen wel gelukt om de goeie behandeling te geven ondanks ze nog nooit van onze Nairobische vriend hebben gehoord. Ze kreeg een zeer schone antibrandwonden pleister om op haar ingesmeerde neus te plakken en een goede voorraad van dezelfde materie mee naar huis. Wat was het resultaat? Na enkele dagjes jeuk en krabben, pleisters vervangen en verschieten in de spiegel was haar neus weer tip top in orde; ruiken, snuiven, niezen, snuiten, het kon allemaal weer ongeremd… Een klein rood plekje blijft nog een mooi souvenir, maar niet voor altijd, het zal ooit van de neus verdwijnen, vervagen, en dan blijft alleen de herinnering achter, een herinnering aan een groot avontuur: ‘Nele’s Neus en de Verschrikkelijke Nairobian Beetle’.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home