Sunday, November 18, 2007

Bonny en Clyde op bezoek in Bundibugyo...

Het gebeurde twee weken geleden, op een zwaar regenachtige zaterdagavond in Bundibugyo ‘stad’… twee heel waarschijnlijk knappe vrouwelijke verschijningen lopen op de twee heel waarschijnlijk knappe stoere politiemannen af aan het Stanbic-filiaal, de enige bank in dit kleine mooie gehucht. Ze verrassen de twee mannen met een lekker lokaal bereide maaltijd en een thermoskan koffie. Na wat gebabbel, versier, geflirt en het uitwisselen van de nodige telefoonnummers zijn de twee vrouwen er weer vandoor gegaan. Een uur later komen de laatste mensen hun portie weekgeld afhalen aan de bankautomaat en zien de mannen nog schoon op hun stoel zitten te ‘bewaken’. Nog een paar uur later dommelen de flikken als een rots in slaap, ondanks de gratis koffie, maar dankzij het slaapmiddel in diezelfde koffie. Midden in de nacht, rond twee uur, wordt er niet zachtjes maar hard op het zijraam van de bank gebeukt. Scherven brengen deze keer echt geluk, het zijraam raakte snel kapot en de drie tot vier man kropen gemakkelijk het gebouw binnen, zonder dat iemand ook maar iets heeft gemerkt. Vlug even doorgelopen naar de achterkamers, de sleutel tot de kluis - die blijkbaar zomaar in het midden van de tafel als het ware klaar lag - even mee graaien en met de ganse inhoud van diezelfde kluis de bank uitgerend. Onderweg nog wat miljoentjes laten slingeren (of efkes een paar miljoen spijt en berouw gevoeld) en vliegensvlug Bundi uit! Het moeten voor de lokale Bonny’s en Clyde’s de twee meest spannende en bange uren geweest zijn door de bergen, via de enige hobbelende en schommelende weg die je uit dit stuk Oeganda kan brengen. Het is hen uiteindelijk allemaal gelukt; de bewakers verdoven (op een, zeg zelf, heel simpele maar slimme manier), binnen breken zonder veel aandacht en lawaai en maar liefst 1,2 miljoen Oegandese shilling (of bijna 500 000 euro) als zakgeld meenemen. Chapeau!

Wat waren de gevolgen van deze spectaculaire actie?
Het geld waarmee de cacao ging worden opgekocht van de boeren was foetsjie, zo goed als het ganse personeel van Stanbic werd opgepakt (sleutel op de tafel was verdacht, men is blijkbaar ook te weten gekomen dat er net dan zoveel geld in de bank lag, en het was ook al niet de eerste keer dat er iets niet snor was in de bank, er had namelijk een van de bedienden enkele maanden geleden systematisch geld van klanten hun rekening afgehaald), dat personeel werd de maandag meteen vervangen door nieuw personeel vers ingevoerd uit Kampala, auto’s en (volgeladen) vrachtwagens die uit Bundi reden werden allemaal gecontroleerd door politie en leger (maar zoals een van de officieren hier op het district heel toepasselijk zei, een post-mortem controle dus) en Bundibugyo werd plots ietske bekender in het land!

Maandagmiddag was de bank weer in volle operatie, en konden de boeren weer allemaal betaald worden voor hun cacao, dankzij een snelle (re)actie van Stanbic. Wijzelf waren alledrie niet in Bundi; ik ben pas de zondagavond aangekomen, Pieter en Nele een goeie week later dus ons kunnen ze alvast niet beschuldigen :-)

0 Comments:

Post a Comment

<< Home