moooeeh

Niemand zal dit geloven, zelfs ik moet nog es goed in mijn ogen wrijven om het te geloven.

Vrijdagmorgen, acht uur, ik wandel op weg naar het district, hoppelend en huppelend zoals altijd (uhum, NOT!) en wat zie ik - doeink patat smoesjh peut meut watte? - een vrouw met een bassin op haar hoofd (niets speciaals) met een koehoofd in, net geslacht, een nog steeds vers hoofd met paaseieren-chocolade-bruin velleke zonder vliegskes, blinkende oogskes en ja, met een gat waar de horens zaten... meeeuuuuw!

Je denkt bijna alles te hebben gezien na een goed anderhalf jaar op deze plaats, maar neen, ze blijven je verrassen!