They always find a way...

Afrikanen staan bekend om hun inventiviteit en daar hebben we dit jaar al een serieus staaltje van gezien. Brommers krijgen de meest bizarre bagage achteraan opgebonden: van dertig kippen, meterslange golfplaten en houtplanken, drie tot vijf mensen (kindjes van enkele weken inbegrepen) tot vijftig jerrycans, een autobumper of zelfs een andere brommer. Matatu’s zijn de lokale blikken vol sardienen en worden volgestopt met mensen, geiten, kippen, zakken vol groenten en meel, matrassen, enz. Trucks zijn volgeladen met een dubbel zo grote en soms zelfs driedubbel zo grote vracht, die wordt vastgebonden met touwen, kabels, zeilen, bananenbladeren, en ga zo maar door. Als er iets kapot gaat, zelfs al stroomt er duizend volt door, wordt het hersteld met touw, plakband, plastiek, … Je kunt het niet geloven of ze doen het wel op een of andere manier. Veiligheid, duurzaamheid en kwaliteit spelen niet echt een rol, dat vergeten we even…

Een andere merkwaardige vorm van inventiviteit en creativiteit is de manier hoe kinderen hun tijd bezigen. Onze kinderen worden overladen met speelgoed, muziek, video(game)s, zelfs gsm’s, kinderen in Bundibugyo maken een voetbal door plastiek zakken in een bolletje samen te plakken, gebruiken echte bakstenen om hun eigen huisje in elkaar te knutselen, maken van gevonden blikjes, papier en bananenbladeren meubeltjes en boetseren van klei kleine kunstwerkjes (zie foto).

Misschien blijven de volwassenen hier gewoon grote kinderen en nemen hun inventiviteit en roekeloosheid gewoon mee als ze een beetje ouder worden…