kerstmijmeringen...

wanneer het licht van de dag snel verdwijnt, je tijdsbesef door elkaar wordt geschud, de vermoeidheid een onverwachte compagnon-de-route wordt en je uit je dagelijkse gewoonte weggerukt wordt, bekruipt het een eeuwige denker als mijzelf wel es van een teveel aan benauwelijke vragen en overpeinzingen over de meest uiteenlopende dingen; je vrienden, je werk, je familie, je voorbije en toekomstige leven, de wereld, jezelf als persoon, je rol en betekenis in alles... het is een oefening, een uitdaging, een zoektocht om er overal antwoorden op te vinden, en soms is deze 'oefening' bevredigend, maar soms dan weer niet, en dan laat je al die vragen eventjes rusten tot een volgend moment aan de open haard (of verwarming) met de fleece rond je, een glas cheney sauvignon in de hand en een lopende neus... een nieuwe mijmer, mijmer, mijmer