Vooruitz(w)ichten...

Zowel Nele als ik worden dezer dagen overrompeld met werk. Nele is volop bezig data aan het verzamelen over de meest uiteenlopende zaken, moet deze data aan sneltempo in een computer krijgen, is een M&E strategie in elkaar aan het bricoleren en moet straks nog haar ervaringen in een rapport neerschrijven. Ik cross momenteel het ganse district rond om het departement Community Based Services te assisteren met de monitoring van BTC-projecten, probeer hier en daar ook het kinderbeschermingsprogramma erbij te monitoren en zit in volle voorbereiding voor de eerste grootschalige evaluatie van het Village Health Team programma die in augustus en september van start moet gaan. Nele vertrekt eind juli naar België terug om aan haar nieuw avontuur te beginnen; een master, euhm excuseer Nele, een ‘advanced’ master in social policy analysis in Leuven. 12 juli vertrek ik zelf via Bangkok naar het Laotiaanse platteland om met mijnen bester vrienden een viertal weken te relaxen en te genieten voor ik terug naar Uganda raas om terug in het werk te vliegen. Dan kom ik in een leeg huisje terecht want – helaas – Nele zal er niet meer zijn en Pieter zit ondertussen al een kleine week in Nepal. Onze coach zal dan ondertussen ook al aan zijn nieuwe job in Kampala begonnen zijn, dus de enigste mizungu how are you wordt … mij! Het beloven spannende bizarre leuke verrassende en vooral heel vlugge weken en maanden te worden! Ik ga vlug weer aan het werk, want de in te voeren data roepen me na vanuit het stapeltje links van de laptop… ‘voer me in, alstublieft, voer me in’

* deze naïeveling draait zot *