BTC: Ntoroko
(info foto; onze wandeling naar de watervallen, Pieter, de avonturier!)
Ntoroko-community is een vissersgemeenschap van zo'n 1000 families, vlak tegen het Albertmeer. Ze wonen extreem afgelegen en zijn slechts bereikbaar via één weg, helemaal door het Semliki natural reserve. Het is een onverharde weg en dus quasi onberijdbaar als het regenseizoen is (van oktober tot midden januari en enkele weken in maart). De basisvoorzieningen zijn er heel precair en door de onbereikbaarheid is transport van personen en goederen naar een ander dorp in het district absoluut niet evident.
BTC heeft er in kader van het BIDP, Bundibugyo Integrated Development Program, een aantal kleine projecten opgestart. Er is een gezondheidscentrum (health centre 'HC') gebouwd en er is ook een kraamafdeling in opbouw die binnen enkele maanden zeker moet afgewerkt en werkzaam zijn. Verder zijn er ook lokale comité's opgericht, ondermeer een BMU, een Beach Management Unit. Het is een soort van overlegorgaan die de belangrijkste problemen in de gemeenschap moet aankaarten, ze bespreken en proberen er in overleg oplossingen voor te vinden. Met deze vorm van lokale comité's werken zowel BTC als de Oegandese regering (via de lokale vertegenwoordigers) samen om te zien op welke manier en in welke mate er technische en andere steun kan geboden worden.
Toen wij in Ntoroko waren, hebben we eerst een comité bijgewoond die medische problemen besprak (andere problemen kwamen uiteraard ook aan bod). Zo'n vijftig inwoners waren aanwezig en konden vragen stellen aan de politieke verantwoordelijken van het district en de BTC verantwoordelijke (Vincent dus). Hierna hebben we een BMU-vergadering bijgewoond. Allebei vree interessante vergaderingen. Het is een goede manier voor de gemeenschappen om problemen te communiceren naar de regeringsverantwoordelijken, zelf oplossingen voor te stellen, of gewoon hun problemen zelf vast te kunnen stellen en omschrijven. Het loopt niet altijd even vlotjes, snel of efficiënt, wat ook evident is en ook niet per se slecht is. Als mensen gewoon zijn om geld en andere technische hulp te krijgen zonder er veel vragen te moeten bij stellen, en ze nu plots zelf keuzes moeten maken (community empowerment is het NGO-woord daarvoor, instaan voor eigen ontwikkeling, met technische en logistieke ondersteuning van regering en/of NGO's), dan moet men niet verwachten dat dit vlot zal verlopen. Je moet een gans andere mentaliteit creëren, bij zowel de lokale bevolking als de NGO's als andere internationale organisaties. Een verandering heeft tijd nodig, dus constructieve kritiek en samenwerking vanuit wederzijds respect is hier op zijn plaats en vooral geduld.
Ntoroko werkt niet perfect, maar wel goed, en er zijn al mooie dingen verwezenlijkt. Ik ga er zeker nog es terug naartoe proberen te gaan en probeer jullie op de hoogte te houden.
Ntoroko-community is een vissersgemeenschap van zo'n 1000 families, vlak tegen het Albertmeer. Ze wonen extreem afgelegen en zijn slechts bereikbaar via één weg, helemaal door het Semliki natural reserve. Het is een onverharde weg en dus quasi onberijdbaar als het regenseizoen is (van oktober tot midden januari en enkele weken in maart). De basisvoorzieningen zijn er heel precair en door de onbereikbaarheid is transport van personen en goederen naar een ander dorp in het district absoluut niet evident.
BTC heeft er in kader van het BIDP, Bundibugyo Integrated Development Program, een aantal kleine projecten opgestart. Er is een gezondheidscentrum (health centre 'HC') gebouwd en er is ook een kraamafdeling in opbouw die binnen enkele maanden zeker moet afgewerkt en werkzaam zijn. Verder zijn er ook lokale comité's opgericht, ondermeer een BMU, een Beach Management Unit. Het is een soort van overlegorgaan die de belangrijkste problemen in de gemeenschap moet aankaarten, ze bespreken en proberen er in overleg oplossingen voor te vinden. Met deze vorm van lokale comité's werken zowel BTC als de Oegandese regering (via de lokale vertegenwoordigers) samen om te zien op welke manier en in welke mate er technische en andere steun kan geboden worden.
Toen wij in Ntoroko waren, hebben we eerst een comité bijgewoond die medische problemen besprak (andere problemen kwamen uiteraard ook aan bod). Zo'n vijftig inwoners waren aanwezig en konden vragen stellen aan de politieke verantwoordelijken van het district en de BTC verantwoordelijke (Vincent dus). Hierna hebben we een BMU-vergadering bijgewoond. Allebei vree interessante vergaderingen. Het is een goede manier voor de gemeenschappen om problemen te communiceren naar de regeringsverantwoordelijken, zelf oplossingen voor te stellen, of gewoon hun problemen zelf vast te kunnen stellen en omschrijven. Het loopt niet altijd even vlotjes, snel of efficiënt, wat ook evident is en ook niet per se slecht is. Als mensen gewoon zijn om geld en andere technische hulp te krijgen zonder er veel vragen te moeten bij stellen, en ze nu plots zelf keuzes moeten maken (community empowerment is het NGO-woord daarvoor, instaan voor eigen ontwikkeling, met technische en logistieke ondersteuning van regering en/of NGO's), dan moet men niet verwachten dat dit vlot zal verlopen. Je moet een gans andere mentaliteit creëren, bij zowel de lokale bevolking als de NGO's als andere internationale organisaties. Een verandering heeft tijd nodig, dus constructieve kritiek en samenwerking vanuit wederzijds respect is hier op zijn plaats en vooral geduld.
Ntoroko werkt niet perfect, maar wel goed, en er zijn al mooie dingen verwezenlijkt. Ik ga er zeker nog es terug naartoe proberen te gaan en probeer jullie op de hoogte te houden.
posted by Miguel at 5:30 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home